Drżenie

Drżenie w SM może pojawiać się nawet u połowy osób chorych. To mimowolne, szybkie rytmiczne skurcze mięśni. Dotyczy one często kończyn górnych i dolnych, głowy, tułowia. Choć podłoże drżenia u osób z SM pozostaje nie do końca poznane, to można podejrzewać że odpowiadają za nie m.in. uszkodzenia w obrębie móżdżku albo dróg móżdżkowo-wzgórzowo-korowych. Najczęściej pojawia się w kilka lat po wystąpieniu pierwszych objawów SM, zwykle w okresie 5-15 lat i nasila się podczas rzutów. Drżenie istotnie zaburza codzienne funkcjonowanie: jedzenie, mycie, pracę zawodową, jazdę samochodem, ponieważ nieustannie wydatkuje energię, wpływając tym samym na jakość życia osób go doświadczających.

W walce z drżeniem i jego efektami wesprzeć mogą różnorodni specjaliści: lekarz, pielęgniarka, fizjoterapeuta, logopeda a działania zaradcze obejmują m.in.: fizjoterapię, terapię zajęciową, utrzymywanie odpowiedniej postawy ciała i równowagi.
Ćwiczenia stabilizacyjne zaleca się w przypadku pacjentów borykających się z drżeniem. Zastosowanie ćwiczeń wraz ze stabilizacją ciała, a także kończyn może nieco zmniejszyć nasilenie tego symptomu. Istotne jest również prawidłowe podpieranie pleców i tułowia w trakcie siedzenia. Można rozważyć wsparcie terapeuty zajęciowej, który wesprze w nauce wykonywania codziennych czynności oraz zaproponuje techniki, które będą zmniejszać albo nie będą nasilać drżenia: np. stosowanie zamków błyskawicznych zamiast guzików w ubraniach, filiżanek z dodatkowym uchwytem, używania dyktafonów przy robieniu notatek, zamiast spisywania ich ręcznie. Można rozważyć również stosowanie unieruchomienia, czyli umieszczenie sztywnej klamry w stawie, w jednej pozycji w celu tłumienia i nasilenie drżenia poprzez zmniejszenie chwilowych ruchów w stawie. Jeśli drżenie zaburza komunikację słowną pomocne mogą okazać się zajęcia logopedyczne: zmiana tempa mówienia czy formułowanie zdań.
Niektórzy badacze oceniali skuteczność zastosowania kannabinoidów w leczeniu tego objawu SM, jednak ich wnioski nie potwierdziły jednoznacznie pozytywnego wpływu użycia tych substancji na drżenie w SM. Donoszono natomiast o pojawianiu się niekorzystnych skutków ubocznych ich stosowania.
Niektóre badania naukowe mówią o skuteczności leczenia farmakologicznego, jednak do tej pory nie są to wyniki konkluzywne.
Niektórym osobom z drżeniem pomóc może poradzić sobie poprzez głęboką stymulację mózgu (DBS), która jest już stosowana w niektórych chorobach neurologicznych. DBS polega na implementacji elektrod w określonych częściach mózgu i ich stymulacja. To jednak metoda chirurgiczna, a wskazaniem do niej jest drżenie niezwykle nasilone, uniemożliwiające codzienne funkcjonowanie, odporne na terapię lekami itp.