Rozmowa ze specjalistą

W przebiegu stwardnienia rozsianego dobry kontakt z lekarzem jest bardzo istotny. Może wpływać na przebieg leczenia, dawać osobie chorej poczucie bezpieczeństwa i wspierać. Kiedy dokona się już wyboru odpowiedniego neurologa, warto zadbać o to, by każda wizyta została odpowiednio wykorzystana i płynęło z niej jak najwięcej korzyści. Warto zatem pamiętać o kilku zasadach.

Podczas wizyty u neurologa:

1. Jeżeli jesteś w programie lekowym, poinformuj lekarza jak przebiega leczenie – czy pojawiły się skutki uboczne, czy nie masz problemów z przyjmowaniem leków itd. W przypadku, gdy leczenie okaże się nieskuteczne lub niesie za sobą zbyt silne skutki uboczne, możliwa jest zmiana leku.
2. Spisz na kartce informacje o współistniejących chorobach, które towarzyszą Ci lub pojawiły się od czasu ostatniej wizyty, i o lekach, które zaczniesz/zacząłeś w związku z tym przyjmować. Istotna jest również dawka. Dla lekarza to cenna informacja, która pozwoli uniknąć przepisania leków o wyłączającym się wzajemnie działaniu lub mogących powodować niepotrzebne skutku uboczne.
3. Pamiętaj, że lekarza każda informacja o twoim stanie zdrowia może być cenna. Nie pomijaj w wywiadzie objawów, które już minęły i wydają ci się mało znaczące albo nawet niepowiązane ze stwardnieniem rozsianym. Czasami dzięki temu może udać się odpowiednio szybko wdrożyć skuteczne leczenie i uniknąć poważniejszych objawów. Jeżeli masz problemy z pamięcią, prowadź dzienniczek objawów. Pomoże ci on w trakcie wizyt lekarskich.
4. Nie ma złych pytań, więc pytaj! Każda informacja jest cenna. Nie wstydź się o nic pytać. Podczas wizyty u lekarza masz zapewnioną pełną dyskrecje. Zaniedbane objawy mogą prowadzić do poważnych powikłań. Lekarze są przyzwyczajeni do rozmów na temat dysfunkcji zwieraczy czy problemów seksualnych – z kim innym jak nie z lekarzem możesz o tym porozmawiać?
5. Wizyta u neurologa może być stresująca. Problemem mogą okazać się również zaburzenia pamięci pojawiające się u niektórych osób żyjących z SM. Jeżeli obawiasz się, że zapomnisz o coś zapytać, spisz przed wyjściem listę pytań. W ten sposób będziesz mieć pewność, że uzyskasz w gabinecie odpowiedzi na wszystkie interesujące cię pytania, a po wyjściu poczujesz się pewniej. Na wizycie może też towarzyszyć ci osoba bliska, taka, która być może będzie w stanie uzupełnić podawane przez ciebie informacje, albo zadać dodatkowe pytania, które mogły „wylecieć ci z głowy”.
6. Jeżeli dotyczą cię problemy obejmujące inną dziedzinę medycyny niż neurologa, zgłoś się do odpowiedniego specjalisty. Może być to okulista, urolog, ginekolog, seksuolog neuropsycholog czy psycholog. O skierowanie do niego lub polecenie odpowiedniej placówki zapytaj podczas wizyty. Twój lekarz neurolog powinien wiedzieć o wszystkich objawach choroby oraz podjętych terapiach.

Zobaczcie film z neurologiem, który mówi o czym pacjent powinien mówić na wizycie lekarskiej:

Za rzut uznaje się pojawienie się objawów utrzymujących się przed minimum 24 godziny. Musi to być ten sam objaw, przejawiający się w tym samym obszarze organizmu. W takim przypadku należy skontaktować się z lekarzem. Zwróć szczególną uwagę, jeżeli pojawi się u ciebie któryś z wymienionych poniżej objawów:

• Problemy ze wzrokiem,
• Słabość mięśni, sztywnienie albo uczucie „kłucia igieł”,
• Problemy z równowagą lub koordynacją,
• Zawroty głowy,
• Problemy z poruszaniem się,
• Zmęczenie,
• Problemy z myśleniem, koncentracją, pamięcią,
• Problemy z pęcherzem lub jelitami (często oddawania moczu lub kału lub problemy z wypróżnianiem),
• Ból.

Gdy podejrzewasz u siebie rzut, koniecznie spróbuj skontaktować się z twoim lekarzem neurologiem. On zaleci ci dalsze kroki. Jeśli nie jesteś w stanie z nim porozmawiać, zadzwoń do sekretariatu leczącej cię kliniki, albo udaj się na SOR (Szpitalny Oddział Ratunkowy).