Diagnozowanie SM

Aby postawić diagnozę SM lekarz musi przede wszystkim przeprowadzić z tobą wywiad i zebrać dokładną historię medyczną (np. o objawach,  które wskazywałyby na wystąpienie rzutu SM) a także przeprowadzić pogłębione badanie neurologiczne. Rozpoznanie  SM oparte jest bowiem na obrazie klinicznym choroby. Przeprowadza się również  dodatkowe badania, z których najważniejszym i obecnie stosowanym rutynowo jest rezonans magnetyczny (MRI, ang. Magnetic Resonance Imagining) ośrodkowego układu nerwowego (OUN), tj. mózgu i rdzenia kręgowego. Do badań dodatkowych, nie zawsze wykonywanych, należą także badanie płynu mózgowo-rdzeniowego (PMR) i potencjały wywołane (PW) – wzorkowe, somatosensoryczne, słuchowe.

Powyższe badania pozwolą lekarzowi ocenić czy twoje objawy spełniają kryteria diagnostyczne stwardnienia rozsianego, jak również pomogą wykluczyć inne możliwe przyczyny objawów, których doświadczasz. Być może lekarz zleci też wykonanie dodatkowych badań. Obecnie obowiązującymi kryteriami, które pozwalają na stwierdzenie stwardnienia rozsianego, są Kryteria McDonalda z 2017 roku. Diagnoza kliniczna pewnej rzutowo-remisyjnej postaci SM, która nie wymaga przeprowadzenia dalszych badań, stwierdzana jest gdy:

- wykazane zostało rozsianie zmian demielinizacyjnych w czasie – oznacza to, że neurolog stwierdza wystąpienie u ciebie przynajmniej 2 rzutów przedzielonych minimum jednym miesiącem remisji (powrotu do stanu zdrowia przed rzutem) ORAZ wykazane rozsianie zmian demielinizacyjnych w przestrzeni – oznacza to, że neurolog stwierdza  wystąpienie u ciebie zmian w przynajmniej 2 miejscach ośrodkowego układu nerwowego ORAZ przeprowadzono diagnozę różnicową - neurolog wykluczył inne, możliwe przyczyny twoich objawów.

Diagnoza pierwotnie postępującej postaci SM stawiana jest, gdy neurolog stwierdza progresję choroby, czyli ciągłe pogorszenie się stanu zdrowia (a więc pojawiania się i utrzymywanie nowych objawów uszkodzenia ośrodkowego układu nerwowego bez okresów reemisji) w ciągu roku ORAZ 2 z poniższych:

- przynajmniej 1 zmianę demielinizacyjną w  mózgu w jednej lub więcej lokalizacji w mózgu;
- 2 lub więcej zmian demielinizacyjnych w rdzeniu kręgowym;
- wystąpienie 2 lub więcej prążków oligoklonalnych IgG w płynie mózgowo-rdzeniowym świadczących o zapaleniu toczącym się w OUN.

Kryteria diagnostyczne McDonalda z 2017 pozwalają również na szybsze rozpoznanie stwardnienia rozsianego u osoby, u której stwierdzono tzw. CIS, czyli klinicznie izolowany zespół (jednorazowy epizod pojawienia się objawów SM, będący wynikiem demielinizacji w jednym lub więcej obszarów ośrodkowego układu nerwowego).

Zapraszamy do objerzenia filmu, w którym dr Artur Sadowski, neurolog, opowiada co robić - krok po kroku - w przypadku wystąpienia objawów SM: