Intymność

Jak wynika z badań, życie seksualne jest bardzo ważne dla 76% mężczyzn i 60% kobiet. Często ma wpływ na nasze samopoczucie, poczucia atrakcyjności, sprzyja lub nie budowaniu intymnych relacji z drugą osobą. Dlatego warto dowiedzieć się jakie komplikacje z nim związane mogą pojawić się w przebiegu stwardnienia rozsianego.

Problemy seksualne są jednymi z najczęściej występujących zaburzeń wśród osób chorych na stwardnienie rozsiane. Blisko 70% osób żyjących z SM dotkniętych jest problemami w tej sferze. Zaburzenia te są najczęściej uleczalna, wymagają jednak wizyty u specjalisty. Przyczyn zaburzeń seksualnych jest wiele i mają one różny charakter. Jednym z czynników są uszkodzenia w centralnym układzie nerwowym, innym współistniejące objawy takie jak: zmęczenie, spastyczność, osłabienie siły mięśni czy skutki uboczne przyjmowanych leków. Nie bez znaczenie jest również jakość życia, relacje z otoczeniem i kondycja psychiczna osoby żyjącej z SM. Warto pamiętać też o tym, że dla każdego „udane życie seksualne” oznacza co innego i zastanowić się, jakie potrzeby mamy my i w jaki sposób możemy je zaspokoić. Być może wtedy okażę się, że SM nie stanowi przeszkody.

Najczęściej występujące zaburzenia seksualne u kobiet żyjących ze stwardnieniem rozsianym to: zaburzenia pożądania (57,7%), zaburzenia lubrykacji (48,4%), zaburzenia doznań genitalnych (47,3%), zaburzenia poznawcze (45,2%) oraz zaburzenia orgazmu (39,8%). Co ciekawe, to nie stopień niepełnosprawności, a generalne zadowolenie ze związku i relacji z parterem ma największy wpływ na jakość życia seksualnego pań.

U mężczyzn najczęściej występującymi problemami są zaburzenia erekcji (52,9%), zaburzenia pożądania (26,8%), zaburzenia orgazmu (23,1%) czy zaburzenia ejakulacji (17,9%).

Co ważne dla osoby żyjącej z SM, część z tych zaburzeń jest uleczalna. Niestety, zaledwie kilka procent chorych informuje o nich lekarzy. Nie leczone, mogą się pogłębiać lub doprowadzać do powikłań. Warto więc porozmawiać z lekarzem jeżeli zaburzenia funkcji seksualnych pojawią się. Szybka diagnoza daje szanse na krótsze i bardziej skuteczne leczenie. Zaburzenia pożądania, erekcji czy ejakulacji mogą wpływać na jakość życia mężczyzn poprzez obniżenie samopoczucia, samoocenę, możliwość zbudowania trwałej relacji w związku, udanego życia seksualnego czy posiadania potomstwa. Już teraz widzimy, że rozpoznane dzięki badaniom medycznym zaburzenia seksualne u osób ze stwardnieniem rozsianym mają znaczący wpływ na jakość ich życia społecznego.

Istnieje wiele niefarmakologicznych metod wspierania i leczenia zaburzeń seksualności osób ze stwardnieniem rozsianym takie jak: edukacja seksualna, wsparcie psychologiczne i psychiatryczne, terapia partnerska, metody treningowe np. wizualizacje, treningi masturbacyjne. Użycie w trakcie treningu na przykład kulek waginalnych pozwala jednocześnie przeciwdziałać nietrzymaniu moczu, jak i poprawia jakość życia seksualnego. Nie bez znaczenia pozostaje praca nad trybem życia osoby chorej i jej codziennymi nawykami. Istotna w tym procesie jest systematyczna rehabilitacja ruchowa pozwalająca utrzymać fizyczną sprawność ciała i dobre samopoczucie, zapobiegająca zanikom mięśni, wzmacniająca wydolność krążeniowo-oddechową, poprawiająca elastyczność mięśni, zapobiega przykurczom, pomaga również przeciwdziałać bólowi związane z przykurczami i spastycznością. Michał-Lew Starowicz, który zajmuje się badaniami nad seksualność osób z SM, opracował algorytm leczenia zaburzeń seksualnych u osób żyjących z chorobą.

Alicja Długołęcka, edukatorka seksualna prowadząca między innymi warsztaty dla osób z niepełnosprawnościami, podkreśla, że terapia seksualna powinna mieć na celu naukę korzystania z ciała takiego, jakie jest nam dane. Podkreśla wagę poszukiwań własnej seksualności i określenia możliwości i potrzeb pacjenta. Znając swoje ciało, jego możliwości i potrzeby, łatwiej będzie osiągnąć udane życie erotyczne.