Dobre serducho bez barier...Może nie chodzisz do kościoła i nie wierzysz w Boga, są jednak wśród nas - chorych tacy, którzy chodzą do kościoła, a z wiary czerpią siłę do walki z chorobą. Dziś wspomnienie bł. Anieli Salawy - patronki osób chorujących na SM.

Bł. Aniela Salawa wychowana została w biednej, bogobojnej rodzinie z Małopolski. Całe dorosłe życie mieszka w Krakowie, gdzie pracuje jako służąca. Mistyczka i tercjnka (tzn. świecka osoba żyjąca wg zakonnych zasad). Kobieta wielkiego serca. W wolnych chwilach pomaga biednym i potrzebującym, w czasie I wojny światowej usługuje jeńcom i rannym żołnierzom. Zaczyna chorować na stwardnienie rozsiane i nie może pracować. Ostatnie lata swojego życia spędza w wielkiej biedzie wspierana przez innych ludzi dobrego serca. Umiera w 1922r. na raka żołądka i gruźlicę.

Bł. Aniela może być dla każdego z Nas przykładem, że dobre serducho można mieć zawsze i choroba nas tu w niczym nie ogranicza...a poza tym, poza tym czasem lepiej się śpi wiedząc, że gdzieś tam w górze ma się wspaniałą orędowniczkę, która doskonale wie co znaczy mieć SM...