Tangoterapia: czym jest, jak może pomagać w stwardnieniu rozsianym?

Odpowiadamy: Taniec oraz ruch kierowany wyobraźnią wprowadził do leczenia Carl Gustav Jung w 1916 roku. Dopiero w latach 60. ubiegłego wieku Mary Whitehouse rozwinęła terapię tańcem jako jedną z metod terapii sztuką.  Celem tej terapii jest osiągnięcie psychicznej i fizycznej integracji człowieka. Metodami pozawerbalnymi ta metoda ułatwia wyrażenie własnego wnętrza, problemów i trudności oraz uświadamia posiadane zasoby. Koncentruje uwagę nie tylko na relacji z drugim człowiekiem, ale również na postrzeganiu zarówno siebie jak też otoczenia. Badania naukowe wskazują, że nabywanie umiejętności tańca jest dużym wyzwaniem poznawczym i wpływa korzystnie na zachowanie równowagi oraz poprawia zdrowie psychiczne.

Ruch stymuluje system odpornościowy, który wpływa na wzrost poziomu wydzielania endorfin, które przyczyniają się do poczucia radości i energii. Wysiłek fizyczny ma stymulujący wpływ na procesy umysłowe. Taniec aktywuje system nerwowy i wpływa na procesy pamięci, koncentracji i twórczego myślenia. Nabywanie coraz bogatszych doświadczeń ruchowych drogą eksperymentowania, zabaw i gier, przebywania w różnych środowiskach, przeżywania różnych sytuacji, rozwiązywania zadań ruchowych wpływa na lepsze, dokładniejsze postrzeganie, wyostrzenie słuchu, węchu, dotyku, smaku, wyczucia przestrzeni, czasu, równowagi i czucia głębokiego. Badania naukowe dowiodły, że ruch oraz ćwiczenia fizyczne wpływają na zwiększenie w mózgu stężenia noradrenaliny i serotoniny co przyczynia się do redukcji stanów lękowych, drażliwości oraz łagodzenia objawów depresyjnych.

Taniec aktywizuje cały ośrodkowy układ nerwowy i posiada ogromny potencjał reprezentacyjny i naśladowczy. W przeciwieństwie do wielu współczesnych tańców, tango można tańczyć jedynie w parze. Objęcie się wzajemne partnera z partnerką, to element tanga posiadający szczególne właściwości terapeutyczne. Objęciem, czyli dotykiem, stymulującym układ czuciowy, tancerze przekazują wiele informacji: relaksują mięśnie, uspokajają, ożywiają lub energetyzują. Dotyk służy zarówno rozwijaniu subtelnej świadomości ciała, jak i procesom terapeutycznym. Wykazano, że relaksacja uzyskana drogą zabiegów fizjoterapeutycznych istotnie obniża intensywność bólu. Dotyk posiada również właściwości relaksacyjnie, a dodatkowo moduluje przekaz informacji o bólu poprzez zablokowanie informacji o bólu na poziomie rdzenia kręgowego. Tańczenie tanga w objęciu dobrze prowadzącego partnera wyzwala endorfiny, które dodatkowo hamują ból i wyzwalają uczucie przyjemności i lekkiej euforii.