W naszym cyklu postów o SM i rodzicielstwie pisaliśmy już o tym, czy SM jest dziedziczne, czy choroba wpływa na możliwość zajścia w ciążę i czy oddziałuje na jej przebieg, a także czy sama ciąża może mieć wpływ na stwardnienie rozsiane, np. na liczbę rzutów czy postęp niepełnosprawności.

Dzisiaj kolejny, bardzo ważny temat: ciążą oraz leki modyfikujące przebieg choroby (DMDs, disease modyfing drugs). Obecnie, osoby z SM mają dostęp do kilkunastu preparatów, z których większość refundowana jest w programach lekowych. Leki te mają za zadanie m.in. hamować postęp choroby, redukować liczbę rzutów czy zmian zapalnych w mózgu.

Co wiemy o ich stosowaniu w trakcie ciąży, a także w momencie prób poczęcia potomstwa? Czy można, czy są bezpieczne?

Zgodnie z aktualnymi wytycznymi, do momentu zajścia w ciążę pacjentki mogą przyjmować octan glatirameru i interferony, a także fumaran dimetylu. Ponadto, dwa pierwsze, w uzasadnionych przypadkach, można stosować również w ciąży.

Niestety, pozostała większość preparatów modyfikujących przebieg choroby powinna być przerwana przed próbami zajścia w ciążę, a w niektórych przypadkach musi zostać wdrożony tzw. wash out, czyli wypłukanie leku z organizmu.

Każda pacjentka, rozważająca zajście w ciąże powinna porozmawiać ze swoim lekarzem prowadzącym o planach prokreacyjnych, zwłaszcza przed próbami poczęcia i w momencie planowania włączenia leku.