Niedawno informowaliśmy o tym jak wygląda badanie urologiczne. Dlaczego? Bo według badań naukowych, kilkadziesiąt procent osób (nawet 80-90%) ze stwardnieniem rozsianym doświadczać będzie objawów nieprawidłowego funkcjonowania dolnych dróg moczowych.

Zaburzenia pracy pęcherza moczowego mogą być różnorodne i zróżnicowane w swoim natężeniu oraz istotnie wpływają nie tylko na jakość życia osób chorych, ale też na ryzyko infekcji górnych dróg moczowych.
Neurogenne dysfunkcje dolnych dróg moczowych w wyniku SM zazwyczaj pojawiają się u osób na późniejszych stadiach choroby, ale u niektórych można rozpoznać je wcześniej.
Objawiają się nadmierną aktywnością mięśnia wypieracza i towarzyszącym jej: naglącym parciem, nadmierną częstością mikcji oraz nokturią (częstym oddawaniem moczu w nocy). Mogą pojawić się również trudności w rozpoczęciu oddawania moczu, nietrzymanie moczu oraz dyssynergia wypieraczowo-zwieraczowa (jednoczesny skurcz wypieracza i zwieracza zewnętrznego cewki. Zwieracz, w normalnych warunkach, powinien się rozluźniać a nie spinać), która może prowadzić do całkowitego zatrzymania moczu.

Literatura sugeruje, że u prawie 50% pacjentów z SM neurogenne dysfunkcje pęcherza nie są zdiagnozowane. Należy pamiętać, ze nieleczone, mogą pogarszać objawy SM, a także prowadzić do, m.in. infekcji górnych dróg moczowych, refluksu moczowodowowego, wodonercza, a także wielu nieodwracalnych uszkodzeń.

Ale czy wiecie, że zanim udacie się do urologa, również Wasz neurolog może, a nawet powinien przeprowadzić ocenę zaburzeń pracy pęcherza moczowego?
Może również ocenić, czy nie zachodzi jakaś interakcja między stosowanymi lekami, również tymi objawowymi, a zaburzeniami pracy pęcherza moczowego. W razie potrzeby skieruję Cię też do urologa. Dlatego, jeśli doświadczacie jakichkolwiek objawów, zapytajcie o postępowanie swojego lekarza neurologa.