SM i stres

Stres jest wymieniany jako jeden z czynników mogących wpływać na przebieg choroby sprzyjając rzutom i pogłębieniu się objawów choroby. Nie sposób uniknąć go w życiu codziennym, można jednak znacznie ograniczyć go. Skuteczną metodą jest usystematyzowanie dnia tak, aby nie spotykało nas zbyt wiele niespodziewanych i stresujących sytuacji. Planowanie dnia, uwzględnienie w nim czasu na odpoczynek i działania, które sprawiają przyjemność jest niezwykle istotne. Jeżeli wyeliminowanie sytuacji stresowych jest niemożliwe, inną metodą może być zmiana postrzegania sytuacji. Tutaj wsparciem może okazać się rozmowa, która pomoże inaczej interpretować dane zdarzenie. Jeżeli rozmowa z kimś bliskim nie pomaga, warto rozważyć spotkanie z psychologiem. W PTSR możesz uzyskać również poradę telefonicznie za pośrednictwem Infolinii SM (22 127 48 50).

Jeżeli w życiu wydarzy się jednak coś co wywołuje stres, warto mieć w zapasie metodę, sposób, który uspokoi. Mogą to być ćwiczenia oddechowe, wizualizacje, mindfulness, aktywność fizyczna, czytanie itp. Dla każdego coś innego może być czynnikiem odstresowującym, trzeba poszukać sposobu indywidualnie lub ze współpracy ze specjalistą.

Stres towarzyszy też diagnozie SM. To nowa i trudna sytuacja, której zaakceptowanie wymaga czasami czasu. Oto kilka wskazówek, które mogą pomóc w stresie dotyczącym choroby:

• Daj sobie czas na poznanie choroby i jej akceptacje.
• Nie od razu znajdziesz odpowiedź na wszystkie pojawiające się problemy. Z czasem zaczniesz coraz lepiej rozumieć co dzieje się z Twoim i ciałem, wypracujesz odpowiednie reakcje na dane sytuacje i będziesz umiał/a lepiej odczytywać sygnały płynące z ciała i głowy. Ciało i emocje to mechanizm działający wspólnie.
• Stwórz realny plan rozwiązywania problemów i stosuj się do niego. Dzięki temu ograniczysz stres w trudnych sytuacjach, a Twoje działania będą bardziej efektywne.
• Jeżeli odczuwasz taką potrzebę, porozmawiaj z kimś. Być może będzie to ktoś bliski, a może łatwiej będzie otworzyć się przed kimś obcym. Nie rób niczego na siłę. Nie kumuluj jednak złych emocji w sobie, to może mieć negatywny wpływ na Twoją kondycję nie tylko psychiczną, ale też fizyczną.
• Nikt nie jest niezniszczalny, Ty też. Daj sobie przestrzeń na odrobinę słabości. Nie musisz od razu poradzić sobie ze wszystkim. To długi proces, a Ty masz prawo czasami być zmęczony lub zły. Ważne, żeby negatywne emocje nie towarzyszyły Ci na co dzień i nie odbijały się na kontakt z otoczeniem. Wypracuj sposób radzenia sobie z nimi.
• Znajdź swój sposób na relaks. Miej w zanadrzu coś, co będzie poprawiało Ci nastrój i pozwalało odpocząć, nabrać energii.
• Twój mózg nie odróżnia co dzieje się naprawdę, ale co jest tylko martwieniem się na zapas. Nie dostarczaj więc jemu dodatkowych negatywnych emocji. Realne czy nie, negatywne emocje, zaniepokojenie czy smutek, sprawiają, że organizm odbiera to jako zagrożenie.