Niedawno wspominaliśmy, że mimo, że stwardnienie rozsiane to choroba nieuleczalna, to jednak można skutecznie hamować  jego przebieg. Ważne jest jednak odpowiednio postawione rozpoznanie, a także możliwie szybkie wdrożenie odpowiedniego leczenia. Jeszcze jakiś czas  temu jedynie pacjenci z rzutowo-remisyjną postacią SM mogli korzystać z leków modyfikujących przebieg choroby, ale od kilku lat terapię mogą stosować również osoby chorujące na postępujące postaci schorzenia.

I dziś jeszcze słów kilka o leczeniu pierwotnie postępującej postaci SM. Prowadzi się je okrelizumabem,  a lek przeznaczony jest dla osób z wczesną postacią pierwotnie postępującą. To co ważne - lek jest refundowany, a więc po spełnieniu odpowiednich kryteriów, chory może korzystać z niego za darmo, w ramach obecnie obowiązującego programu lekowego B.29.

Jak wyglądają kryteria włączenia do leczenia okrelizumabem pacjentów z pierwotnie postępującą postacią SM w ramach programu lekowego?
Zgodnie z zapisami B.29 do leczenia okrelizumabem kwalifikowani są pacjenci, u który rozpoznano stwardnienie rozsiane, opierając się na aktualnych kryteriach diagnostycznych McDonalda, łącznie z badaniami rezonansem magnetycznym, przed i po podaniu kontrastu. By leczenie postaci pierwotnie postępującej było możliwe, pacjenci muszą spełniać również łącznie kryteria:
- mieć rozpoznaną postać pierwotnie postępując, tj. spełnić wszystkie poniższe warunki (pkt a, pkt b oraz pkt c):
a) ich wynik w skali EDSS powinien wynosić od 3 do 6,5;
b) czas trwania od pierwszych objawów postaci pierwotnie postępującej stwardnienia rozsianego: powinien wynosić mniej niż 10 lat u pacjentów z wynikiem EDSS w chwili kwalifikacji ≤ 5,0 lub mniej niż 15 lat u pacjentów z wynikiem EDSS w chwili kwalifikacji >5,0;
c) mieć potwierdzoną aktywność zapalna w badaniach rezonansu magnetycznego (MRI) (w stosunku do poprzedniego wykonanego badania ), czyli przynajmniej 1 ognisko wzmacniające się po podaniu kontrastu widoczne w T1 lub przynajmniej 1 nowe lub powiększające się ognisko widoczne na obrazach T2;
- wiek od 18 roku życia;
- brak przeciwwskazań do leczenia wskazanych w Charakterystykach Produktów Leczniczych (tzw. ChPL).

Więcej o leczeniu SM i aktualny program lekowy:https://ptsr.org.pl/strona/64,leczenie-sm-w-polsce-i-program-lekowy-1

*EDSS to Skala Niewydolności Ruchowej, która wykorzystywana jest w trakcie badania neurologicznego i z pomocą której lekarz może ocenić funkcjonowanie pacjenta.
*T1 i T2 to sekwencje rezonansu magnetycznego używane w trakcie diagnostyki SM, które pozwalają na wykrywanie zmian demielinizacyjnych.

Opis zdjęcia: Konsultacja lekarska. Lekarz rozmawia z 2 osobami – mężczyzną i kobietą. Lekarz ma biały kitel. Na biurku leży laptop, okulary, stetoskop. Na pomarańczowym tle napis „Kryteria kwalifikacji do programu leczenia osób z pierwotnie postępującą postacią SM”. W lewym górnym rogu napis „Wiem więcej… PPMS”. W prawym górnym rogu logotyp PTSR.