Diagnozowanie MOGAD

Decydujące znaczenie w rozpoznaniu choroby ma wykrycie w surowicy obecności swoistych autoprzeciwciał, tj. przeciwciał anty-MOG w klasie IgG za pomocą testów komórkowych. Jeśli wynik na obecność tych przeciwciał jest dodatni oraz cechy kliniczne są charakterystyczne dla choroby, można stwierdzić MOGAD.
To, co ważne - niski poziom anty-MOG nie oznacza, że choroby nie ma, ale muszą być rozpoznane dodatkowe cechy kliniczne albo zmiany w rezonansie magnetycznym (MRI). 
Diagnostyka neuroobrazowa, a więc badanie MRI ma bardzo istotne znaczenie w rozpoznaniu MOGAD.

W badaniu płynu mózgowo-rdzeniowego stwierdza się pleocytozę limfocytarną, tj. obecność zwiększonej liczby limfocytów, czyli białych krwinek niezbędnych do poprawnego działania układu immunologicznego w płynie mózgowo-rdzeniowym. Jest ona zwłaszcza widoczna w okresie zaostrzeń choroby. Również podwyższony poziom białka koreluje z aktywnością choroby. Prążki oligoklonalne w badaniu płynu mózgowo-rdzeniowego są zazwyczaj ujemne lub występują przejściowo, zanikając w okresie remisji, niemniej mogą być obecne u 20% chorych.